Dehja nga celulari

Një sondazh i ri nga Optimum thotë se mesatarja amerikane kalon dhjetë orë në ditë në pajisjet si ipad dhe celulare. Kjo është shqetësuese, por nuk ka luftë kundër saj. Joshja e aksesit të menjëhershëm është e madhe. Shpërqendrimi i teknologjisë së lartë po ndryshon gjithçka sepse njerëzit tani mund të krijojnë botët e tyre dhe rrallë dalin prej tyre. Pajisja është gjithmonë e disponueshme, nuk të refuzon kurrë, qetëson, siguron, përforcon çfarëdo që të jenë ndjekjet e tua. Edhe nëse ka të keqe të përfshirë. Po bëhet e qartë se shumë prej nesh po shikojnë, nuk po bëjnë. Nuk ka sfidë, asnjë kërkim. Gjithçka është e sajuar. Më pak qenie njerëzore po lexojnë libra sepse kjo u merr kohë larg pajisjes. Ne takojmë njerëz në hapësirën kibernetike, jo ballë për ballë në një vend fizik. Mund të përjashtojmë çdo gjë negative. Bëhemi pasivë, dembelë. Pajisjet janë aq problematike sa disa njerëz nuk mund të ndalojnë së përdoruri ato, veçanërisht të rinjtë. Ato e bëjnë të lehtë të jesh mizor, të shmangësh përballjen, të mësosh se si të përballesh në situata të ndërlikuara. Mund të bëhesh aq i varur nga stimulimi i vazhdueshëm, sa jeta jote tkurret në një flluskë të mediave sociale të projektuar për të të angazhuar në çdo kohë. Bëhesh spektator, jo një arritje. Pak veta e kuptojnë rrezikun. Duhet t'i kontrollosh pajisjet në vend që t'u dorëzohesh atyre. Kjo nuk është jeta e vërtetë. Pra, përhap fjalën. Ironia e fundit, mund të duhet të përdorësh pajisjen për ta bere kete.